دارا حیایی: پدرم تا کی میتواند نقش یک پسر جوان را بازی کند؟
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۱۷۳۰۱
آفتابنیوز :
دارا حیایی درباره همکاریاش با برنامه «شبهای مافیا» به ایسنا میگوید: در سالهای گذشته بازی مافیا به یک سرگرمی جدی برای خیلی از جوانها تبدیل شده. ما هم در دورهای با دوستانمان مافیا بازی میکردیم. بعد دیدیم که برنامه «شبهای مافیا» تولید شد و خب برای من، تولید چنین گیم شویی جالب بود. من اولین بار در «پدرخوانده»، مافیا را جلوی دوربین بازی کردم، اما سناریوی بازی را خیلی دوست نداشتم تا با سناریوی «زودیاک» آشنا شدم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حیایی در پاسخ به اینکه برخی معتقدند حضور در شوهای مختلف بر پیشنهادات کاری بازیگر تاثیر منفی میگذارد، با مخالفتی برای حضور در این برنامه مواجه نشدید؟ اظهار میکند: مگر برنامه موفق «جوکر» یک رئالیتیشو نبود؟ امین حیایی در جوکر حضور داشت یا نه؟ بازیگرهای بزرگ و موفقی در «جوکر» شرکت کردند یا نه؟ بجز بازیگران ایرانی، تام کروز، تام هاردی و خیلی چهرههای محبوب دنیا در تمام این سالها در رئالیتیشوهای مختلفی شرکت کردهاند که اتفاقا برای مخاطبانشان هم بسیار جذاب بوده. از نظر من این تفاوت حضور بازیگر در فیلم و سریال با شوهای مختلف باعث جذابیت بیشتر و همراهی بهتر مخاطبان با هنرمندان میشود.
او درباره تفاوت کار در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی میگوید: کار در تلویزیون برای بازیگر سختتر است. چراکه بازیگر، آزادی زیادی ندارد که بتواند راحت کار کند. من نزدیک به چهار سال در تلویزیون تجربه کار داشتم که نسبت به بقیه همکارانم سن زیادی نیست، اما در هر حال، تجربه است. تا جایی که من تجربه کردهام، تلویزیون سختتر است چراکه دایره تحرک بازیگر، محدودتر است. برای بازیگران خانم که محدودیت بیشتری هم وجود دارد.
رضایت حمید نعمتالله این باور را به من داد که بازیگر شوم
حیایی در پاسخ به اینکه از چه زمانی تصمیم به بازیگری گرفته، نیز یادآور شد: پدرم با من صحبت کرد که اگر دوست داشتی بیا در این حوزه کار کن و اگر به بازیگری علاقه نداری، سراغ کارهای دیگر برو. یکسری تمرینات انجام دادم و، چون برایم جذاب بود، تصمیم گرفتم این فضا را تجربه کنم. بعد از آن به مدت دو هفته برای فیلم «شعله ور» آقای نعمتالله، تست دادم و ایشان از تست من راضی بود. رضایت آقای نعمت الله این باور را به من داد که احتمالا من آن چیزی که باید برای این حرفه داشته باشم را دارم و باید آن را تقویت کنم. در کلاسهای بازیگری امین حیایی شرکت کردم و بعد از آموزش، به سریال «از سرنوشت» اضافه شدم و مسیری کاری من از آنجا شروع شد.
او دربارهی همکاریاش با پدرش امین حیایی، عنوان کرد: امین حیایی (نه به عنوان پدر من) به عنوان یک هنرمند، در کار یک شخصیت صبور و محترم دارد که با همه خوب است و انرژی خوبی به بقیه میدهد. من در حین کار با او در فیلم «شعله ور»، مدام یاد میگرفتم که رفتار حرفهای یعنی این که تو هوای همه را داشته باشی و در شکل تعامل با عوامل، بین کسی فرق نگذاری.
این بازیگر در پاسخ به اینکه حضور در یک خانواده هنری چقدر کار را برای او آسانتر کرده است؟ میگوید: برخلاف تصورها، به شدت سخت است. چون هر کدام از اعضای خانواده، یک نظر تخصصی متفاوت دارند و تو نمیدانی باید به کدامشان گوش کنی. پدرم کارهایم را میبیند و دوست دارد. همیشه تشویقم میکند که ادامه بدهم و میخواهد که بهتر و بهتر شوم. اکثرا نقدش به من این بوده که میمیک صورتم اُوِر اَکت (Over act) است.
پدر من تا کی میتواند نقش یک پسر جوان را بازی کند؟
او درباره معرفی چهرههای جدید و جوان به عرصه بازیگری و در پاسخ به اینکه آیا ظرفیت کاری برای این چهرهها وجود دارد یا این جوانان پُرانگیزه بعد از مدتی کم کار یا بیکار میشوند؟ بیان کرد: خدا را شکر که فضای ورود چهرههای جدید، هموارتر شده است. فیلمسازان ما باید به جوانها میدان بدهند و به آنها اعتماد کنند. اگر نسل ما وارد این عرصه نشود، چه کسی میخواهد نقشهای سنین ما را بازی کند؟ پدر من تا کی میتواند نقش یک پسر جوان را بازی کند؟
از طرفی دیگر هم من این را باورم دارم که رسیدن به یک جایگاه آسان است، اما ماندگاری نه. برای خودم و همسن و سالهایم میگویم که آن لحظهای که ما فکر کنیم که از بقیه بهتریم، همان لحظهای است که سقوط میکنیم. ما برای مردم کار میکنیم و این مخاطب ماست که تصمیم میگیرد که ما را دنبال کند یا نگاه و توجهش را از ما دریغ کند. پس بهتر است که با تمرکز و برای حفظ رضایت مردم کار کنیم.
حیایی در پاسخ به اینکه چقدر فیلم و سریالهای ایرانی را دنبال میکند؟ میگوید: همه فیلم و سریالهای پدرم را دیدهام و از بین سریالهایی که اخیرا پخش شده، فصل اول «زخم کاری» را از همه بیشتر دوست داشتم.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: دارا حیایی امین حیایی چهره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۱۷۳۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رکورد امیررضا رفیعی روی ۴۴۵ دقیقه ماند
آفتابنیوز :
کاری با حاشیهها و حرف و حدیثهای این چند ساعت که از بازی پرسپولیس و آلومینیوم در اراک گذشته نداشته باشید. از نظر فنی امیررضا رفیعی الان با ۲۴ ساعت قبل هیچ تفاوتی ندارد. او صاحب همان تواناییها و نقاط مثبت و البته فاقد تجربه و یک سری ویژگیهای لازم دیگر است.
امیررضا رفیعی در ۳۶۰ دقیقه و ۴ مسابقه در لیگ برتر هیچ گلی دریافت نکرد. همه از رکورد او نوشتند و چنان او را بالا بردند که شاید این جوان لحظاتی دچار غرور هم شد. هضم این همه تعریف و تمجید برای یک جوان ۲۲ ساله واقعاً کار سختی است.
حالا امیررضا رفیعی در یک مسابقه به اندازه هر چهار بازی قبلی گل خورده است. گلهایی در دقایق مختلف بازی که سرنوشت پرسپولیس در جام حذفی را مختومه کرد. رفیعی تا دقیقه ۸۵ در اراک دروازهاش را بسته نگه داشت. با احتساب ۹۰ دقیقه روی کاغذ - زمان یک مسابقه فوتبال - او بعد از ۴۴۵ دقیقه بازی برای پرسپولیس اولین گل را دریافت کرد. سپس در دقیقه پنجم وقتهای تلف شده بازی یعنی همان نود به علاوه ۵ گل دوم و مساوی را خورد تا بازی به وقت اضافه برود. او وقت اول اضافه را دوباره کلینشیت کرد و تیمش دوباره دو گل زد، درست مثل نیمه اول بازی و سرنوشت در نیمه دوم وقت اضافه درست مثل نیمه دوم تکرار شد! ابتدا یک گل در دقیقه ۱۱۲ سپس یک گل در دقیقه دوم وقتهای تلف شده در وقت اضافه دوم، یعنی دقیقه ۱۲۲ نتیجه و مساوی ۴-۴ که حکم به ضیافت پنالتیها داد. رفیعی در یک بازی جام حذفی به اندازه ۴ بازی لیگ گل خورد، اما هنوز هم در لیگ آمار ۴ کلینشیت را دارد.
اما از نقطه نظر فنی در آنالیز عملکرد دروازهبان پرسپولیس، لااقل روی دو گل اول و دوم و گل چهارم مقصر اصلی خط دفاع بود، در گل سوم هم اصول دروازهبانی روی کاغذ میگوید که دروازهبان حاکم بلامنازع محوطه جریمه است و باید از دروازه بیرون آمده و ارسالهای هوایی را جمع کند. او میتوانست از دروازه بیرون بیاید، اما نیامد که برای یک دروازهبان جوان و بیتجربه ایراد خیلی بزرگی نیست. دفاع باید جمع میکرد که نکرد.
حالا پرسپولیس به آلومینیوم باخته و از جام حذفی کنار رفته است. یک مسابقه و برد و باخت که دو روی سکه در فوتبال و در کل ورزش است، اما چرا باید نقطه تعیین کننده در سرنوشت یک بازیکن باشد؟ چون دقیقاً رفتار کارشناسان و فوتبالیها با رفیعی و عملکرد خود او از این به بعد تعیین میکند که او میتواند آینده درخشانی داشته باشد یا نه. آنچه به کارشناسان، رسانهها و فوتبالیها مربوط میشود این است که باید به همان اندازهای که رفیعی مقصر بود، او را نقد کنیم. آنچه به خود او مربوط میشود هم این است که بپذیرد آن همه تعریف و تمجید بعد از چهار بازی لیگ همان قدر باید در سرنوشت کاری او تاثیر میداشت که انتقادات امروز و فردا و از این به بعد در مورد این یک بازی.
حقیقت این است که بازیکن جوان باید اشتباه کند تا تجربه کسب کند. امیررضا رفیعی هم حالا حالاها جوان است و حق دارد که تجربه کند، اما حق ندارد که از حقایق فرار و از تجربیاتش استفاده نکند!
منبع: خبر ورزشی